Altijd een gevaarlijk onderwerp, maar we moeten het er toch maar eens over hebben. Mannen, macht en seks. En dan niet seks als daad, maar seks in de zin van alle dingen die je eigenlijk beter niet kunt doen. Zeker niet als man in een functie met macht. Toen bleek dat Dominique Strauss Kahn in zijn hotelkamer een kamermeisje misbruikt had en regelmatig orgies bezocht reageerden we vol afschuw. En ook op ‘Bungabunga’ Berlusconi en Clinton (‘I did not have sex with that woman’) volgde afkeer.
Nu is het met Stormy Daniels, een mogelijke afkoopsom en de huidige president weer raak. Steevast gaat het om mannen met macht, teveel macht. Macht waardoor ze denken dat ze onschendbaar zijn. Onaantastbaar zelfs, wat gezien de daad weer een beetje gek is. Dichterbij huis zijn er genoeg voorbeelden. Ook in onze eigen partij. Zo was er laatst weer wat te doen over een partijgenoot die zich kandidaat stelde voor het burgemeesterschap van onze hoofdstad.
Die leert het nooit, denk je dan. Maar het blijft een ver-van-mijn-bed-show. Alleen is het dat niet. Als politicus en zeker als bestuurder sta je constant in het middelpunt van de belangstelling. De koffie staat bij binnenkomst dampend op je te wachten, de bode houdt de deur voor je open en je fractie luistert ademloos naar je. Iedereen, werkelijk iedereen is benieuwd naar jouw mening. Ambtenaren zijn diep onder de indruk van je opvattingen en haasten zich terug naar hun bureaus om op te schrijven wat jij wilt.
Je bent kortom op de top van je kunnen. En precies daar schuilt het gevaar. Iedereen praat je naar de mond en niemand durft je een spiegel voor te houden. Dat het misschien niet verstandig is om aan de paardenstaart van de medewerkster communicatie te trekken, ook al is het grappig bedoeld. Of dat je niet met ambtenaren appt over privézaken, ook al hebben jullie nog zo’n goed klik. En dat je verre blijft van datingsites om je seksleven weer wat nieuw leven in te blazen. Het is dan wel niet verboden, verstandig is het zeer zeker niet.
Ik weet het, het is zwaar maar je moet. Elke politicus heeft een beperkte houdbaarheid. Dat zegt niet zoveel over de kwaliteiten van jezelf als politicus, maar vooral iets over het uithoudingsvermogen van je omgeving. Elk doelpunt dat jij scoort is een reden om je later te willen tackelen. En soms is de koek gewoon op. Dan kan seks net als integriteit een machtig wapen zijn. Een wapen waar je je niet tegen kunt verdedigen. Als grenzen eenmaal overschreden zijn, is er geen weg meer terug en past er geen andere reactie dan een scherpe veroordeling.
Afbeelding: Sabine Joosten | Hollandse Hoogte