De stad die de PvdA altijd voor ogen staat is een stad van iedereen, een ongedeelde stad, waarin iedereen kansen krijgt en verplichtingen heeft. Grote mannen uit de sociaaldemocratie als Wibaut, Van der Ploeg en Schaeffer, bouwden en vernieuwden die stad. De sociaaldemocratische erfenis van meer dan honderd jaar volkshuisvesting heeft gezorgd voor een goede stad. Maar de crises op de kapitaalmarkt en de woningmarkt bedreigen dat ideaal. Het is niet meer vanzelfsprekend dat iedereen overal kan wonen in een woning van goede kwaliteit tegen een betaalbare prijs.
Nieuwkomers en oorspronkelijke bewoners, oud en jong, rijk en arm, hoog en laag opgeleid: groepen in onze samenleving groeien eerder uit elkaar dan naar elkaar toe. Dat laten we niet gebeuren. Schatplichtig aan ons verleden en met zorg voor de toekomst wil de PvdA die groepen verbinden en inzetten op een ongedeelde stad.
Daar zijn wel nieuwe recepten voor nodig want de oude werken niet meer. Het is nodig om de
sociaaldemocratische visie op de stad te moderniseren. Dat proberen we hier te doen, door de ongedeelde stad opnieuw te definiëren en te koppelen aan beleidsthema’s die om herijking vragen.
