Ruim vijftien jaar is Cees Liefting wethouder geweest. Tot 2018, want toen vloog de PvdA uit de coalitie in Terneuzen en werd Cees raadslid. Nu neemt hij afscheid.

Het zit er bijna op. Hoe voelt dat?

‘Een beetje dubbel, want ik was liever nog een periode wethouder gebleven. Het voelt toch een beetje alsof je gedwongen wordt afscheid te nemen. Na een jaar raadslidmaatschap vind ik het wel genoeg geweest.’

Waar kijk je met trots op terug?

‘Op veel dingen. Hoe we de scholen hebben open gehouden bijvoorbeeld. In Zeeuws-Vlaanderen hebben we natuurlijk veel te maken met bevolkingskrimp. Het aantal leerlingen daalt. Daardoor moest er in het onderwijs veel veranderen. Er zijn fusies geweest van schoolbesturen en scholen. Waar vroeger in een dorp drie scholen stonden, is er nu nog slechts één dorpsschool. In de dorpsschool zit ook een kinderopvang en een bibliotheek. Zo hebben we de scholen toekomstbestendig gemaakt. Dat hebben we niet in één dorp gedaan, maar dat is op een tiental plekken gebeurd in Terneuzen.

Ook in het voortgezet onderwijs speelde dit. In een gebied van 75 kilometer omtrek waren er vier voortgezet onderwijs instellingen: één in Hulst, één in Oostburg en twee in Terneuzen. De school in Oostburg zou gesloten worden. Maar daardoor moesten sommige leerlingen per dag drie uur reizen. Een onmenselijke situatie. Je zegt toch ook niet tegen leerlingen uit Amsterdam dat ze wel even heen en weer naar Delft kunnen gaan fietsen? Gelukkig dacht minister Slob er hetzelfde over en konden we met zijn hulp de school in Oostburg openhouden.’

En wat nu? Met pensioen?

‘Nee, daar ben ik nog helemaal niet aan toe. Ik heb redelijk wat kennis opgedaan. Ook als maatschappelijk opbouwwerker. Volgens mij kan ik die kennis goed overbrengen. Dus als mensen me nodig hebben, dan kan ik dat inzetten.’

Ook politiek?

‘We zijn in Terneuzen echt verjongd. Mijn opvolger, Laszlo van de Voorde, is dertig. Jong, maar niet onervaren. Eerst als fractievolger, nu in de raad. De toekomst is aan de jeugd. Maar als ik steun mag blijven leveren, dan zal ik dat doen. Dat wordt tot nu toe gewaardeerd.

Ze staan ook voor een hele klus. Het is echt behoorlijk veranderd de laatste tijd. Je merkt dat nieuwe bestuurders er een hele klus aan hebben om door te krijgen wat er speelt. Het is een gigantisch dossier geworden. Daar heb ik het ook wel mee te doen. Je hoort aan de ene kant dat je een miljoenentekort hebt op de jeugdzorg, terwijl je aan de andere kant moet zorgen dat iedereen de zorg krijgt die nodig is. Dan ontkom je er niet aan om vervelende keuzes te maken. Ik hoop dat ze in Terneuzen de keuze maken om en de meest kwetsbare groepen ontzien.’

Je hebt je in het verleden enorm ingezet om de Westerscheldetunnel tolvrij te maken. Ben je er gerust op dat jouw opvolgers hetzelfde doen?

‘Op zich wel. Maar die Westerscheldetunnel laat ik niet los. Al zou het het laatste zijn dat ik doe, daar blijf ik op actief. Het is schandalig dat een deel van Nederland achter een tolbarrière is gezet. De tol heeft heel veel vervelende gevolgen. Stel je voor, dat half Rotterdam € 5 entree moet betalen om naar de overkant van de Maas te komen. Dat kan toch niet? Dat moet je als Nederland niet willen.’

Tot slot, welke les geef je mee aan andere PvdA-politici in het land?

‘Waar het uiteindelijk om lijkt te gaan, is steeds in de krant komen en een beetje popie-jopie verhalen uitdragen. Maar dat is natuurlijk niet waar het om gaat. Je moet de goede dingen blijven doen en er bovenop blijven zitten. Wanneer je de sociale dienst in je portefeuille hebt, moet je in de gaten houden wie er waarom geen uitkeringen krijgt. En als je ziet dat het niet klopt: ingrijpen. Er is een hele grote groep mensen, die bescherming nodig heeft, en daar moeten we ons als PvdA hard voor maken. Simpel als wat eigenlijk.’

 

Afbeelding: Hanne Liefting